سير و پياز

سیر توی سفره ها بود          کنار هر غذا بود

سفید بود و تمیز بود          خوش مزه، تند و تیز بود

 یه روز پیاز بی خبر          آمده بود از سفر

 همین که سیره را دید          دوید و او را بوسید

یک دفعه سیر بد بو          پرید و دور شد از او

 داد زد و با حال بد          پیازه را کنار زد

 گفت که چه بویی! پیف پیف          برو برو دورشو! ایف ایف

 پیاز یواشی خندید          صداش تو سفره پیچید :

 « سیر که خودش بو داره          ببین چه قدر رو داره

 با فیس و با افاده             می گه پیاز بو داره »